അയ്യപ്പപ്പണിക്കർ

അഗ്നിപൂജ

അയ്യപ്പപ്പണിക്കർ

ആദിരാവിന്റെയനാദിപ്രകൃതിയി-

ലാരംഭമിട്ടോരസംസ്കൃതചിന്തയിൽ

നീറിയുറഞ്ഞുമുടഞ്ഞുമുരുകിയും

ഭൂതപ്രപഞ്ചമൊരുക്കും സനാതന

കാലമതിന്റെ ചെതുമ്പലെരിഞ്ഞൊരു

നാളമുയർന്നു തെളിഞ്ഞതാണഗ്നി നീ

സൂരചക്രത്തിലൊതുങ്ങി വിളങ്ങിയ

വീരരസത്തെപ്പകർന്നു കൊടുക്കയാൽ

തൻ കരൾ കൊത്തി വിഴുങ്ങുവാനെത്തുന്ന

വൻകഴുകന്റെ ചിറകടിയേല്ക്കിലും

ഞെട്ടാതദമ്യമായ്‌ തൽസിരാചക്രത്തി-

ലദ്ഭുതവീര്യമായ്‌ നിന്നതാണഗ്നി നീ

അഗ്നിസ്ഫുലിംഗമെ, നിന്നെ പ്രതീക്ഷിച്ചു

നിൽക്കുമിക്കാട്ടിലെ വന്മരക്കൊമ്പുകൾ

തങ്ങളിലുള്ള ജലാംശമൊരു ചുടു-

കണ്ണുനീരാവിയായ്‌ വിണ്ണിനു നല്കിയും

പിന്നെയും പിന്നെയും പച്ചപ്പൊടിപ്പുകൾ

തുന്നിവയ്ക്കുന്നതും നിൻ കരുണാമൃതം

പഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങളറുത്തു ഹോമിച്ചതാം

വൻ ചിതാജ്ജ്വാലതൻ ഗ്രീഷ്മാന്തരത്തിലും

നന്മയും തിന്മയും സ്നേഹമോഹങ്ങളും

ഒന്നായുറയുന്ന മഞ്ഞുകാലത്തിലും

വൻതപം ചെയ്തമരത്വം ലഭിക്കുന്ന

സഞ്ചിതപുണ്യപരിപാകമഗ്നി നീ

എന്നയലത്തെപ്പടിപ്പുര കാത്തിടു-

മെണ്ണവിളക്കിൻ തിരിയുടെ നാമ്പിലായ്‌

മഞ്ഞിൻ കുളിർമയുമോർമതൻ തുമ്പിലെ

മന്ദസ്മിതവുമായ്‌ നിൽക്കും വെളിച്ചമേ,

ആ വെളിച്ചത്തിന്റെ നേരിയ സൗഹൃദ-

മാധുരിയൂറിവരുന്നതുമഗ്നി നീ

കണ്ണുനീർ ദീർഘനിശ്വാസമായ്‌ മാറ്റിയും

കാളമേഘത്തെക്കടലാക്കിമാറ്റിയും

കല്ലും മലകളും കല്ലോലമാക്കിയും

കാലപ്രവാഹകളഗീതി പാടിയും

ഉദ്രസമാസ്മരവിദ്യുല്ലതികപോൽ

കത്തിനിൽക്കുന്ന മഹാശക്തിയാണു നീ

പണ്ടുകാലത്തു മറന്നിട്ടു പോന്നോരു

സംഹാരരാക്ഷസശക്തിശാപങ്ങളെ

ഒന്നിച്ചുകൂട്ടി ജ്വലിപ്പിച്ചു മാനവ-

ജന്മത്തിനുഗ്രവിപത്തായ്‌ വരുന്ന നീ

കണ്ണിമയ്ക്കുന്നതിൻ മുൻപിലീ വിശ്വങ്ങൾ

വെണ്ണീറിടുമണുസ്ഫോടനമായിടാം

ഖാണ്ഡവമെത്ര ദഹിച്ചു നീ, കൗരവ-

പാണ്ഡവരാജ്യങ്ങളെത്ര ദാഹിച്ചു നീ

സൂര്യാന്വയങ്ങളും ചന്ദ്രാന്വയങ്ങളും-

മാര്യപുരാതനത്വത്തിൽ ഹോമിച്ചു നീ

മായാവിവശതമായവ, പിന്നെയു-

മോരോതരം പുനഃസൃഷ്ടി മോഹിക്കയാം

ആൺമയിൽപ്പീലിയിൽ മാരിവിൽ ചാർത്തി നീ

ആൺകുയിൽ കണ്ഠം പ്രണയാർദ്രമാക്കി നീ

അന്തിവിൺമുറ്റത്തൊരായിരം കൈത്തിരി-

ത്തുമ്പും നനച്ചുകൊളുത്തി നിരത്തി നീ

ഇന്നെനിക്കോജസ്സുതന്നു നീ,യെന്റെയി-

പ്പെണ്ണിനൊരോമനച്ചന്തം വരുത്തി നീ

പുറ്റിനകത്തെ രസതന്ത്രവിദ്യയാൽ

ദുഷ്ടനാം കാട്ടാളനെക്കവിയാക്കിയും

ദുഷ്ടപൂർവങ്ങളല്ലാത്തോരനുഭവ-

സിദ്ധികൾ മുക്കുവക്ടാത്തനു നല്കിയും

സൃഷ്ടിയും സംഹാരവുമൊരുമിപ്പിച്ചു

വൃഷ്ടിയും വേനലും കൂട്ടിക്കൊരുത്തു നീ

ആദിരേതസ്സാ,യനാദ്യന്തവീചിയായ്‌

പ്രാചിപ്രതീചിപ്രണയപ്രതീകമായ്‌

ഈറ്ററതൊട്ടു ചുടലക്കളംവരെ-

ക്കൂട്ടുമറുക്കാതെയെന്നിഷ്ടതോഴനായ്

എന്നെയും നിന്നെയുമൊപ്പം ഭരിക്കുന്ന

ദിവ്യപ്രപഞ്ചവിധാനമാണഗ്നി നീ..